سیمرغ یا ارتا، خدای ایران، خودش را در هر تنی می«هِشت»، میکاشت، با آن، انباز میشد. از این رو او را «ارتاواهیشت» مینامیدند و هنگامی این تخم از «خوشه خدا» در انسان، آشکار میشد، «بهشت» پیدایش مییافت. بهشت، رویش ِخدا در انسانست، نه اطاعت انسان از الله
منوچهرجمالی
Simorgh oder Artha, die iranische Gottheit, [می » هِشت »] „erschüttete“ sich in jedem Körper, sie säte sich aus und ward so Teil von allem. Daher wurde diese Gottheit auch Artha Vahisht / Artavahisht genannt, und als dieser Same aus der „göttlichen Ähre“ in einem Menschen offenbart wurde, erschien der „Himmel“ oder das „Paradies“ [behesht / بهشت ].
Der „Himmel“ ist die Erscheinung Gottes im Menschen und nicht der Gehorsam des Menschen gegenüber Gott.
—
Simorgh or Artha, the Iranian deity, [می » هِشت »] “effused” itself into every body, she sowed herself and thus became part of everything. Therefore, this deity was also called Artha Vahisht / Artavahisht, and when this seed from the “divine ear” was revealed in a human being, the “heaven” or “paradise” [behesht / بهشت ] appeared. The “heaven” is the appearance of God in man and not the obedience of man to God.
M. Jamali
—
Simorgh or Arta, the Iranian deity > see more in this context:
https://www.jamali.info/maghalat/doosti_7
https://www.jamali.info/maghalat/doosti_11
and all search results about Artha on this page